Παράξενος άνθρωπος

Βγαίνει απ' το καβούκι του
μονάχα τη νύχτα
αρτιμελής σταλαχτίτης σιωπής
όταν οι άλλοι επιστρέφουν οιμώζοντας
με κομμένα δάκτυλα
για να χαϊδέψουν τις μπαγιάτικες γυναίκιες τους
και να σπαργανώσουν των τραυμάτων τα βρέφη
στη φόδρα του ύπνου

Τότε λοιπόν ξεπορτίζει
απ' τις χαραμάδες της μνήμης
μ' ένα μολύβι κρεμασμένο στον ώμο
κι' επιστρέφει ξημερώματα
κατάκοπος
μ' ένα ματωμένο ποίημα στη ζώνη

Παράξενος άνθρωπος
ο ποιητής