Καλέ μου, η Άνοιξη έφτασε. Τα βράδια με πλανά
πως παίζει στο παράθυρο τὴν φωτεινή της σάρπα.
Μα τα μεσάνυχτα γροικώ που φευγαλέα περνά
το θλιβερό τραγούδι σου στη νυμφική τους άρπα.
Καλέ μου, όλα γυρεύουνε γλυκά να με κοιμίσουν
και να μου πουν πὼς ἔσβησες για πάντα από τη γη.
Μα όλα, χωρίς να θέλουνε, σένα θα μου θυμίζουν
κι ανίδεα θα μου κάνουνε τη νοσταλγία πληγή.
Καλέ μου, καλέ μου, καλέ μου, καλέ μου ...
Όλα γυρεύουνε, χωρίς να θέλουνε,
σένα θα μου θυμίσουν
Καλέ μου, καλέ μου ...
πως παίζει στο παράθυρο τὴν φωτεινή της σάρπα.
Μα τα μεσάνυχτα γροικώ που φευγαλέα περνά
το θλιβερό τραγούδι σου στη νυμφική τους άρπα.
Καλέ μου, όλα γυρεύουνε γλυκά να με κοιμίσουν
και να μου πουν πὼς ἔσβησες για πάντα από τη γη.
Μα όλα, χωρίς να θέλουνε, σένα θα μου θυμίζουν
κι ανίδεα θα μου κάνουνε τη νοσταλγία πληγή.
Καλέ μου, καλέ μου, καλέ μου, καλέ μου ...
Όλα γυρεύουνε, χωρίς να θέλουνε,
σένα θα μου θυμίσουν
Καλέ μου, καλέ μου ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου