Ομνύει

Ομνύει κάθε τόσο
ν’ αρχίσει πιο καλή ζωή.
Αλλ’ όταν έλθ’ η νύχτα,
με τες δικές της συμβουλές,
με τους συμβιβασμούς της
και με τες υποσχέσεις της∙
αλλ’ όταν έλθ’ η νύχτα,
με τη δική της δύναμι,

του σώματος, που θέλει και ζητεί,
στην ίδια μοιραία χαρά,
χαμένος, ξαναπηγαίνει.