ΒΕΝΤΑΛΙΑ........................................

ΒΕΝΤΑΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΤΗΣ


Ω βεντάλια από λευκό μετάξι,
διάφανη σαν την παγωνιά πάνω σε φύλλα χλόης,
Κι εσένα ακόμα παραπέταξαν.


ΤΣ’ΑΪ ΤΣΙ’Χ

Πέταλα πέφτουν στην πηγή
πορτοκαλιά φύλλα από ρόδα,
Και η ώχρα τους κολλάει πάνω στην πέτρα.



Σ’ ΕΝΑ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ

Τ’ όραμα εκείνων των προσώπων μες στο πλήθος·
Πέταλα σε υγρό, σκούρο κλωνάρι.


ΤΟ ΚΑΛΟΝ

Και στα όνειρά μου ακόμα με απαρνήθηκες
Και μου ‘στειλες μονάχα τις θεραπαινίδες σου.