Ο Ολυμπιακός ύμνος

Αρχαίο πνεύμα αθάνατο, αγνέ πατέρα
του μεγάλου, του ωραίου και τ' αληθινού
κατέβα, φανερώσου κι άστραψε 'δω πέρα
τη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού.
Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι,
στων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή
και με τ' αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι
και σιδερένιο πλάσε κι άξιο το κορμί.

Κάμποι, βουνά και πέλαγα φέγγουνε μαζί σου
σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός
και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου
αρχαίο πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός...



* * * Ο ύμνος παραγγέλθηκε στον ποιητή τον Μάϊο του 1895 από την Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων, ύστερα από επιμονή των Δημ. Βικέλα και Τιμ. Φιλήμονος. Η παραγγελία θεωρήθηκε σαν μια νίκη της Δημοτικής. Μελοποιήθηκε από τον Κερκυραίο μουσουργό Σπύρο Σαμάρα και απετέλεσε τον ύμνο των Ολυμπιακών Αγώνων, που ωργανώθηκαν στο Στάδιο το 1896. Από το 1952 είναι ο επίσημος ύμνος των Αγώνων και ακούγεται από τότε σε όλες τις τελετές έναρξης στα Ελληνικά.