Γεμάτα τα σταχτοδοχεία
στο τραπέζι με αποτσίγαρα.
Νομίζεις πως σβήνουν οι σκέψεις
στο τελευταίο ρούφηγμα.
Πλανεμένη νιότη που εξορίστηκε.
Δυσανάγνωστο το αύριο
γραμμένο στη μεμβράνη της ψευδαίσθησης .
Όνειρα αδιάκριτα θωπεύουν τις νύκτες.
Στην έδρα των δικαστών μαρτυρώ,
ενάγον και εναγόμενος.
Εκεί που ο δρόμος τελειώνει
άφησα την ελεημοσύνη.
Φανερώθηκε ο εαυτός μας στα θολωμένα τζάμια,
μάτια κλειστά, σώματα ανήμπορα.
στο τραπέζι με αποτσίγαρα.
Νομίζεις πως σβήνουν οι σκέψεις
στο τελευταίο ρούφηγμα.
Πλανεμένη νιότη που εξορίστηκε.
Δυσανάγνωστο το αύριο
γραμμένο στη μεμβράνη της ψευδαίσθησης .
Όνειρα αδιάκριτα θωπεύουν τις νύκτες.
Στην έδρα των δικαστών μαρτυρώ,
ενάγον και εναγόμενος.
Εκεί που ο δρόμος τελειώνει
άφησα την ελεημοσύνη.
Φανερώθηκε ο εαυτός μας στα θολωμένα τζάμια,
μάτια κλειστά, σώματα ανήμπορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου