Ανεμώνη μόνη / Σταματάκου Γιώτα

Νερό, νεράκι μόνο αν καις
η ανεμώνη θα ‘ρθει.
Μα αν δειλά δειλά τη θες
τον πόνο θα σου ράψει

Αγγειόσπερμος μοναχισμός.
Ύδωρ κατατρεγμένο,
δε θα προλάβεις να ξεπλύνεις
ποτέ μιαν ανεμώνη.

Αλλόκοτη η κόρη του ανέμου,
την πολιορκούν
αινιγματικές παρακρούσεις
και απομακρύνεται με τόλμη
από κάθε τι που άλλοτε
θα την έδενε με τον εαυτό της.