Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΥ

Είναι μια άκοπη μέρα η σημερινή

χωρίς στοχασμό,χωρίς γραμμόφωνο,

συμβαίνει συχνά όταν ο νους απεργεί

θέλοντας να κρύψει το έγκλημα του,

κάτι περιμένει άοπλος,χωρίς κονδυλοφόρο,

κάτι απροσδιόριστο,

ίσως την μυρωδιά του γιασεμιού,

ίσως τον νεκροθάφτη...

Παρέα με μια γάτα απροσδιόριστου

χρώματος και ηλικίας,

με νύχια κομμένα,

-αυτή δεν αφήνει αμυχές-

να παρακολουθεί με μάτια ορθάνοιχτα

το μαύρο καλώδιο του τηλεφώνου,

εκκρεμές  ποντικοουράς

έτοιμη να το κατασπαράξει.

Ο νους απεργεί.....κάτι περιμένει...

ίσως μια ψαλμωδία εγκωμίων,

ίσως έναν χαιρετισμό για

την νεκρή σκέψη,

ίσως έναν επικήδειο αληθινό που

θα γραφτεί στον αυτόματο τηλεφωνητή,

και θ' απλωθεί μέσα απ' το

σύρμα του ουράνιου τόξου....

ταπεινή σκέψη φυλακισμένη  σε

νεκροθάλαμους  νοσοκομείων,

ελπίζοντας την ανάσταση της

στις στροφές των αιώνων,

αποκαλύπτοντας το μεγάλο μυστικό του νου

στις έρημες πια βιβλιοθήκες....

Αυτή είναι η επανάσταση του νου,

όταν εμείς θα κοιμόμαστε ...

σε αποχρώσεις γκρίζων φτερών.