τα Ρουμελιώτικα (απόσπασμα)

Μπροστά χτυπάνε τ’ άργανα και πίσω πάει το ντέρτι. Κι αν έχεις πίκρα διώξε τη, χαρά κι αν έχεις, φέρ’ τη.   Σα νά ηταν αποτσίγαρα, τις έγνοιες που με καίνε μες στο κρασί τις έσβησα μ’ όσα τραγούδια κλαίνε.   Μονάχα με την έγνοια σου δεν ξέρω τι μου μέλει, που ανάβει σαν προσάναμμα κι όλο να πίνει θέλει.
	Τα Ρουμελιώτικα, 44