ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΒΕΤΑΓΙΕΒΑ

του Χριστόφορου Τριάντη

Βγήκαν οι ντελάληδες της ιστορίας

στων βουνών τις  κορφές

Και ξεσήκωσαν τις γειτονιές του κόσμου

(κάπως απειλητικά)

Έκαναν κι ανακοινώσεις

στο φιλοθεάμον κοινό

« Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα  ξάπλωσε στον ουρανό

Εμπρός της συμφοράς αφέντες

χτυπάτε τ’ άστρα

μήπως και προδώσουν την αγάπη

Ξέρετε εσείς από βασανιστήρια και ικριώματα

Νικητές ήσασταν πάντα 

Μα , πάνω στα δάκρυα της ήττας

ονειρεύεται ακόμα η ελευθερία   

δίχως μίσος

για τους δημίους της 

Έχει μόνο αίμα και ψυχή

Και λέξεις ιδιωτικές

για τα ποιήματα του τέλους »