Τρία Ποιήματα για τρεις μεγάλους - αδικοχαμένους - ποιητές του Χριστόφορου Τριάντη

ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΒΕΤΑΓΙΕΒΑ

Βγήκαν οι ντελάληδες της ιστορίας

στων βουνών τις  κορφές

Και ξεσήκωσαν τις γειτονιές του κόσμου

(κάπως απειλητικά)

Έκαναν κι ανακοινώσεις

στο φιλοθεάμον κοινό

« Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα  ξάπλωσε στον ουρανό

Εμπρός της συμφοράς αφέντες

χτυπάτε τ’ άστρα

μήπως και προδώσουν την αγάπη

Ξέρετε εσείς από βασανιστήρια και ικριώματα

Νικητές ήσασταν πάντα 

Μα , πάνω στα δάκρυα της ήττας

ονειρεύεται ακόμα η ελευθερία   

δίχως μίσος

για τους δημίους της 

Έχει μόνο αίμα και ψυχή

Και λέξεις ιδιωτικές

για τα ποιήματα του τέλους »

ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΖΕΣΑΡΕ ΠΑΒΕΖΕ

Άδικε έρωτα

Πόσα Καυδιανά Δίκρανα

 ετοίμασες για τον ποιητή

Και τον χρόνο του με ιεροεξεταστές τον γέμισες

να κρατούν τη χαρά

φυλακισμένη σε τεφροδόχους

αμερικανικής προέλευσης

Καίσαρα :  η ανοικείωση σού ταιριάζει  

Ξεκίνα  πάλι για τους αρχαίους  αμπελώνες 

Να δεις  την 

την ομορφιά

να τη γιορτάζουν 

οι επαναστάτες , οι μάρτυρες , οι άριστοι   …

ΓΙΑ  ΤΟΝ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ

Απ’ τα μνημεία των ηρώων

ξεπρόβαλε …

Με βλέμμα  ανήσυχο γεμάτο  ιστορία …

Τη φωτιά του Προμηθέα είχε στον κόρφο

και στην καρδιά καρφωμένη τη σημαία 

με το αίμα των λαών …

Φλόγα έγινε  κι όρμησε  στον κόσμο

Μα δε του ‘ φτανε τέτοιος κόσμος μισερός …

Άλλον γύρεψε

με της Αγάπης τ’ αστέρια

να μεγαλώνει …

και το ψωμί της επανάστασης

να χορταίνει ….

Χριστόφορος Τριάντης