ΙII
Πώς μεγαλώνει
το κρεβάτι
Όταν
κοιμόμαστε μαζί
σ΄ αυτό
Σαν να απλώνει
τα άκρα του
στον ήλιο
Και
ζεσταίνεται
Και
ξετυλίγεται
αργά-αργά
νωχελικά θα
έλεγες
σαν ζώο που
ξυπνά
και ενώνεται
και πάλι
με τη σάρκα
του
Γίνεται
καλοκαίρι
Γίνεται
θάλασσα
Γίνεται κύμα
Κι αν δεν
πιστεύεις
– ποιος να
πιστέψει άλλωστε
έναν
ερωτευμένο ποιητή –
Αν δεν
πιστεύεις λοιπόν
Μονάχα θα σε
πείσει
η άμμος
Η άμμος και τα
κοχύλια
που πατάς
Καθώς
σηκώνεσαι
γυμνός απ΄ το
κρεβάτι
για να ντυθείς
την επανάληψη
τον κόσμο
τη ματαιότητα
ξανά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου