Ο ΄Ανθρωπος πλασμένος απ' το Φως του θεού
και η Αγάπη
έμφυτο πολυλάλητο Αίσθημα
που κατοικοεδρεύει στο σώμα του,
μοιάζει με κροτίδα έτοιμη να εκραγεί,
ανα πάσα στιγμή και πάσα ώρα!
Μονάχη της κάθε φορά
στης Μοναξιάς της τις ώρες στέκει
στητή παμμέγιστη κι ολόρθη,
φλοίσβος ψιθυριστός του κυμάτου,
εκκλησιάς καμπάνισμα εσπερινό....
Την τραγουδούν και την υμνούν
των ποταμιώνε τα νερά
καθως αντιλαλουνε το σούρουπο,
την ώρα που ξεφτίζει το φως της ημέρας.
Πολυφωνική και υπερκόσμια η Αγάπη,
κατάφορτη από Παιάνες και Θούρια,
δραπετεύει απ' τα σκοτεινά κελλιά της καρδιάς,
γιά να σκορπίσει στους πέντε ανέμους
το Μίσος,την Κακία, τον Φθόνο
και να γεμίσει τα Σύμπαντα
με Όνειρα, Ελπίδες, Χαρά
και ....Ευδαιμονία Απροσμέτρητη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου