Επιστροφές

Σαν σκάσει μύτη η χειμωνιά,

την πιό ζεστή μου φορεσιά θε να ντυθώ

και θα έβγω έξω από το χωριά,

τον παλιό μου φίλο να υποδεχτώ,

που θάρθει γερός και ακμαίος απ' τα ξένα...

Και, ίσως Αυτός παράξενα να νοιώσει,

το πως εγώ ο φίλος του ο παλιός,

νοιόθω τους χτύπους της καρδιάς μου

ακόμα γιά Κείνον να χτυπούν

και ότι από τα χρόνια μας τα παιδικά,

πάντα στην φιλία μας Πιστός,

με λαχτάρα τον επρόσμενα

στην Πατρίδα πίσω να γυρίσει.

Κι όταν το τρένο στη στροφή φανεί,

ή το πλοίο στο λιμάνι δέσει

κι Εκείνος μπροστά μου εμφανιστεί,

μαζί μ' ένα Εγκάρδιο φιλί

την αγκαλιά μου θα του ανοίξω

κι ένα άλικο τριαντάφυλλο

θε να Του δώσω,

που στο καθένα από τα φύλλα του,

μ' ένα δάκρυ μου έχει αποτυπωθεί

και από ένα όνειρο της Νιότης!