ΑΣΤΕΓΟΙ ΕΡΩΤΕΣ

                                               

                                                          

                                                         Ανοίγω τα παράθυρα.

                                               Λάβα ξεχύνεται,

                                               κόρη του ήλιου και του μετάλλου.

                                               Άλλη φορά,

                                               πυρακτώνεται νύχτα.

                                               Το φεγγάρι

                                               δεν κατακαίει το αμάξι

                                               μα,τις καρδιές.

                                               Και τα κορμιά,

                                               θερμότερα από λάβα,

                                               σπινθοβολούν

                                               βεγγαλικά του έρωτα

                                               πάνω από μηχανικές φωλιές,

                                               που στάθμευσαν

                                               πλάι στο ακρογιάλι.