Πάνω απ' την παιδική σου αφελή άγνοια/
ανάδυσα το φως μιας πικρής μακρινής, μικρής αναζήτησης/
καθρέφτισα το ίδιο το φτωχό, απλό κατά βάθος εγώ μου,/
μα οι αχτίδες της λες και έκαψαν τη φωλιά κι αυτής της αγάπης μας.
ανάδυσα το φως μιας πικρής μακρινής, μικρής αναζήτησης/
καθρέφτισα το ίδιο το φτωχό, απλό κατά βάθος εγώ μου,/
μα οι αχτίδες της λες και έκαψαν τη φωλιά κι αυτής της αγάπης μας.
(από τη σελ. 34 του βιβλίου) |
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου