Βαλκανικοί στρατοί στο παράθυρο με βαριές μελωδίες διασχίζουν τα ποτάμια∙ κάπου τα ξέρω όλα αυτά κάπου τα θυμάμαι: την ανόητη προσήλωση στα βουνά τις διαλέκτους αργά το βράδυ στα στρατόπεδα το ξένο αίμα και την ξένη φωνή τον ήλιο στη Μακεδονία. Τώρα στριφογυρίζω με σαθρές δικαιολογίες στο Δεμίρ καπού συμμετρικά επισκοπώ τις διαβάσεις στο Πάικο την ομίχλη στο Βαρδάρη περιμένω να γυρίσει ο καιρός με άνοιγμα στα βόρεια να ταξιδέψω υστερικά στην πατρίδα κομμένος στη μέση δεμένος με τα βουνά κάπου τα ξέρω αυτά κάπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου