για να σταθεί
ο Κόσμος των ποιημάτων,
τίποτε στον κόσμο
δεν τον εμποδίζει
να υπάρχει μέσα στα κεφάλια μας.
να αποστάζει ωκεανούς
και να τους πίνει με μέλι…
να αλέθει αστερισμούς
και να τους τρώει με ελιές…
να κλώθει το φως
και να το υφαίνει με σκιές…
Ακόμα κι αν δεν υπάρχει πουθενά τόπος
για να σταθεί
ο Κόσμος των ποιημάτων,
τίποτε στον κόσμο
δεν τον εμποδίζει
να υπάρχει μέσα στα κεφάλια μας
και στων δαχτύλων μας τις καταλήξεις
…Κι ένας Κόσμος είναι πάντα,
ένας κόσμος
για να σε χωρέσει… ολογράφως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου