Τὸ τραγούδι τοῦ Χάρου

Ξυπνήσετε ὅλοι, μάγισσες καὶ μάγοι,
Καὶ θέλω τώρα κάτι νὰ σᾶς πῶ.
Νὰ βγῆτε ἀπὸ τὰ μνήματα χτυπῶ,
Νὰ ῾ρθῆτε πάλι στὸ δικό μου πλάγι,
Ξυπνήσετε ὅλοι, μάγισσες καὶ μάγοι,
Καὶ θέλω τώρα κάτι νὰ σᾶς πῶ.

Ξυπνῆστε καὶ ντυθῆτε γιορτινά,
Νυφάδες καὶ γαμπροὶ ξαναγενῆτε
Κ᾿ ἐλᾶτε πάλε δόξες νὰ χαρεῖτε
Μαζύ μου, σὲ ταξίδια μακρινά...
Ξυπνῆστε καὶ ντυθῆτε γιορτινά,
Νυφάδες καὶ γαμπροὶ ξαναγενῆτε.

Μὴ σᾶς τρομάζει κι ἂν φορῶ στεφάνι
Σκεβρό, καὶ μὲ κλαδόφυλλα ξερά,
Τὸ χέρι σας μ᾿ ἀστέρια, μιὰ φορά,
Καὶ μὲ ξανθοὺς ἀνθούς μοῦ τό ῾χε κάνει,
Μὴ σᾶς τρομάζει τ᾿ ἄραχνο στεφάνι,
Γιὰ σᾶς θὰ λουλουδίζει ἀστραφτερά.

Καὶ τὰ γυμνά μου κόκκαλα κι αὐτὰ
Μὴ σᾶς τρομάζουν, σηκωθῆτε, πᾶμε,
Χρυσελεφάντινος καὶ πάλι θά ῾μαι
Στὰ μαγεμένα μάτια σας μπροστά...
Καὶ ἀντὶς δρεπάνι, ρόδα θὰ βαστᾷ
Τὸ χέρι μου, ξυπνήσετε, καὶ πᾶμε.

Ἐλᾶτε, πᾶμε, ὁ κόσμος σᾶς προσμένει
Στοὺς κάμπους, ἄτια τώρα χλιμιντροῦν,
Καράβια στὸ γιαλὸ πριμοπλωροῦν,
Στοὺς γάμους σας εἶναι ὅλοι καλεσμένοι,
Ἐλᾶτε, πᾶμε, ὁ κόσμος σᾶς προσμένει,
Στοὺς κάμπους, ἄτια τώρα χλιμιντροῦν.

Ξυπνῆστε, μὴν ἀργεῖτε, καρτερῶ,
Ὢ γειά σας, γειά σας καὶ χαρά σας τώρα!
Πᾶμε, καὶ κάθε τόπο, κάθε χώρα,
Τὸ φῶς σας θὰ μαγέψει τὸ λαμπρό...
Τὴν νύχτα τώρα θά ῾χουμε χορό,
Καὶ τὴν ἡμέρα τὰ ταξίδια τώρα...