Σχήμα

Δὲν εἶναι φωτεινότερο πρᾶγμα ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια•
ψάχνεις μ' ἔρωτα καὶ μανία νὰ τήνε βρεῖς ;
εἶναι ἡ ἔρευνά σου σὰν τὴ Νύχτα καρποφόρα,
ποὺ ἔχει ἀσφαλές, ὅτι θὰ σκάσει ὁ Ἥλιος πομπωδῶς•
ἡ ἔρευνά σου σὰν τὴ Νύχτα, ποὺ ὅσα ἐρέβη
καὶ ἂν δέρνουν, κάτι σιγολάμπει, εἴτε ἡ πληθώρα
τῶν ἄστρων, εἴτε, ἔστω, ἡ ἀγωνιώδης μέσῳ συγνέφων
θολὴ ἐκείνη φωταύγεια ποὺ ὁδηγάει.
Ἀντίθετα, ὅποιος δὲν νοιάζεται γιὰ τὴν Ἀλήθεια,
εἶναι τῆς ἀμεριμνησίας του ἡ δῆθεν γαλήνη
σὰν τὴν αἰώνια νύχτα τοῦ κακοῦ θανάτου,—ἄκαρπη,
δίχως οὐδενὸς πράγματος φόβο ἢ ἐλπίδα, δίχως ἀρχή,
δίχως τέλος, ἀσυνείδητη, σὰν τὴν ψιλὴ ἔννοια
θανάτου δίχως τρόπαια χρωμάτων, δίχως κὰν τὴν στιλπνότητα
Κρίσεως μελλοντικιᾶς μετὰ σαλπίγγων.