Κοιτάς το ίδιο παλιό πορτραίτο με απορία
μοιάζει σαν- ξένο- γλυκοφίλημα σε καλντερίμι
ένας άγνωστος, φιλά μιαν άγνωστη
αποχαυνωμένος –θαρρείς- προσπέρασες στο χρόνο
βίαια τραβάς την κλωστή μιας ξεψυχισμένης άνοιξης
νιώθεις την απουσία σου έντονη στα θολά χρώματα
που να ήσουν άραγε στα άγουρα χρόνια
πιάνει φθινόπωρο, ωρίμασε ο καιρός
είναι όμως γλυκός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου