Όλα τελειώνουν κάποτε

Όλα τελειώνουν κάποτε
όπως τελειώνει ξαφνικά το καλοκαίρι
ή όπως ξεψυχά ένα πουλί
ή όπως φυλλορροούν τα τριαντάφυλλα στη σέρα.
Ούτε μια κίνηση διαμαρτυρίας απ’ τα χείλη σου
ούτε μια κραυγή απελπισιάς απ’ την ψυχή σου.
Μόνο ένας βόγκος στα έγκατα
που ωστόσο δεν τον άκουσε κανείς
γιατί η πληγή ήταν αθέατη
σαν την αθέατη πλευρά του φεγγαριού
-ένας κόσμος που χάθηκε
πίσω απ’ τα διακριτικά χαμόγελα της τυπικής ευγένειας
και της αφάνταστης μοναξιάς.